رواية نــــــور (الفصل التاسع والعشرين والثلاثين) للكاتبة sama semo

بلاش تبعد عنى 
على يضع يده على وجنتيها ليطمئنها ويغلق الباب ... ثم يتجه نحو زوج اخته ليجذبه بعيدا عن الشقه والجيران
على انا دخلت مراتى جوه عشان ما تسمعش الكلام القذر اللى ناوى اقولهولك يا كمال
كمال بسخريه كمال كده حاف خت عليا اوى يا لووز
على يلكمه بقوه وبنبرات حاده عاوز كمان يومين علا تقولى انها عاوزه تتطلق منك
كمال انت بتقول ايه انا مش مطلق علا دى ام عيالى انت عاوز تفرق بينى وبينهم ولا ايه
على سمعت انا قلت ايه ... اه نسيت اصلك لو معملتش كده يا كمال كل اللى فى العماره هنا واصحابك ومعارفك هيعرفو ان مراتك خلعتك
كمال تخلعنى ليه ان شاء الله ولا تقدر تعملها معايا انت ما تعرفش كمال بيومى شكلك نسيت 
على ولا كانى سامع حاجه ... مراتك اللى هى اختى هتخلعك ليه بقى عشان جوزها ابو عيالها خاېن بيمارس الرزيله ولا اقولك انك بتزنى ... وطبعا يبقى عليك عيب لو عيالك كبرو وقالو ان ابوهم ڠضب ربنا فى سنه من السنين
هااا هطلقها بمعروف ولا اقولها على شقتك اللى فى ميدان التحرير ... وعلى فكره مش هتقدر تعمل اى حاجه يعنى ولا هتعرف تبرىء نفسك لانك ۏسخ وهتفضل ۏسخ طول عمرك واقولك كمان انت ايه 
كمال اڼصدم لما قاله اخو زوجته عنه وانه على علم بكل شىء بيقوم به 
على بسخريه ما سمعتش ردك يا كموله .... مش البت مونى سعيد بتقولك كده برده ولا انا غلطان
كمال يبتلع ريقه بصعوبه اختك مش هترضى تتطلق عشان العيال
على لا ما تقلقش ياخويا عليهم العيال هيتربو احسن تربيه وكمان انت اصلا كان ليك حاجه فيهم عشان تخاف عليهم ده ياشيخ ادم يعرفنى اكتر منك
كمال يعنى اقولها ايه
على ويعدله رابطه عنقه بيده وهو انا برده اللى هقولك يا كموله تعمل ايه انت ادرى بقى منى ولا ايه
كمال طيب سبلى يومين كده ووو
على الموضوع ده مش محتاج لتفكير
بعد بكره انهارده ايه اه التلاتاء يوم الخميس لو علا مجتش وقالتى عاوزه تتطلق منك ... يوم السبت ان شاء الله هنروح سوا انا وهى ونرفع دعوه للخلع ... يوم الجمعه بقى سبته ليك عشان ترتب وضعك اللى هيكون بعد كده عليه
بعد ساعه واحده فقط نجدهم فى مكان كبير جدا ويوجد فيه العاب كثيره مختلفه وكان ايضا مزدحم
انا فرحانه اوى يا على 
على بجد فرحانه انى جبتك الملاهى
نور وبفرحه شديده جداااااااااا بقالى كتير اوى ما جتهاش
على مستفسر انتى جيتى هنا قبل كده
نور لا مش هنا فى مكان تانى ... بابا وماما هما اللى ودونى بس كنت ساعتها فى الثانو
على يبتسم ويقوم بدفع رسول الدخول ويمد يده اليها لكى تمسكها تنظر اليها نور وتمد يدها هى الاخرى ليشابكها بقوه 
ها تركبى ايه الاول
نور تلتفت بجانبها على الالعاب وتشاور باناملها الصغيره دى
على عاوزه تركبى الدسكفري يا مفتريه دى صعبه اوى
نور ولا صعبه ولا حاجه نفسى اركبها لو هتزعل او تخاف بلاش
على طيب بصى تعالى نركب حاجه خفيفه الاول وبعدين اركبك الدسكفري اتفقنا
نور بابتسامه مثل الاطفال ماشى
يتجه بها الى احدى الالعاب السهله ولكنها كانت اكثر ما يستقلها اطفال 
نور هى دى الخفيفه دى لعبه عيال
على امال انتى ايه يا بنوته
نور انا طفله يعنى فى نظرك 
على مش انتى قلتلى كنتى بتركبى كل حاجه ايام والدك الله يرحمه 
نور الكلام ده من زمان انما انا كبرت ولا انت شايفنى صغيره
على مداعبه لطيفه انا شايفك احلى واحده فى الكون ده كله 
نور طيب يالا هركبها
على يلا يا بنوتى يا قمره
نور ماشى يا بابا
على حلوه اوى بابا منك
نور انت تستاهلها يا بابا
وتستقل نور وعلى هذه اللعبه ويمرحوا كثيرا سويا وكانت تضحك كثيرا من قلبها معه 
انتى بتعملى ايه يا ندى
بكلم ادهم ما بيردش عليا يا ماما
ها كلمتى بابا
اه كلمته ولسه بدور على رقم محمود عشان اكلمه
وبابا قالك ايه
هتسمعى دلوقتى بنفسك
كان يجلس بالمشفى منتظر خروج احد الاطباء لكى يطمئنه على حاله والدته التى كانت فاقده الوعى ولم يكن لها القدره على الافاقه
تخرج ممرضه من داخل الحجره لو سمحتى امى عامله ايه
الممرضه والدتك انت مين دى
محمود امى اللى جوه فى الاوضه دى
الممرضه مين يعنى الاوضه