رواية نــــــور (الفصل التاسع إلى الحادي عشر) للكاتبة sama semo
انت في الصفحة 7 من 7 صفحات
ما اصابها
وهو دق باب حجرتها ثم دخل لها وجلس بمقربه منها
عليه بحسبك نمت
علي وانا هعرف انام وست الكل زعلانه منى
هى صعبانه عليا اوى مهما كانت انسانه ضعيفه مكسوره الفرحه ما داقش قلبها الفرحه من ساعه ما باباها ومامتها توافوا
علي ينظر الى الارض ثم الى والدته التى يرأها تمسح دمعه تساقطت على خديها
انا موافق يا ماما
موافق على ايه يا علي
على بزافره قويه اتجوز نور
بتقولى ايه يا نور يعنى هو اللى قالك كده
نور باكيا ايوه يا ندى انا خاېفه اوى منه حتى ابله صفاء طلعت فوق عمتو زعقت فيها وطلعت وانا هنا لوحدى معاهم
ندى تبكى من اجلها طيب ما تيجى يا نور حاولى تيجى باى طريقه
نور مش هتوافق حالص دى حتى قالتلى ما اعملش حاجه لحد بكره علشان انا عروسه
نور برهبه ندى انا هقفل شكلها جايه هنا سلام سلام
عواطف تدخل لها ومعها حقيبه بلاستكيه
بتعملى ايه يا حبيبه قلبى
نور تسمع بعض قطرات عيونها وتبتلع ريقها
ما بعملش يا عمتو قاعده عادى
عواطف طيب خدى قيسى القميص ده كده عاوزه اشوفه عليكى
ده سيد اللى اشتراه ليكى انهارده شوفتى هو بيحبك اد ايه
عواطف بخبث الواد طلع بېموت فيكى وما اتكسفش قالى ياما قولى لنور تلبسهولى بكره شوفتى قله ادبه
نور هى مراته عرفت يا عمتو
عواطف لا ومش هنقولها اصلها مش زينا سلوها مش سلونا وطبعا انتى شوفتى كانت بتعاملك ازاى جاتها مصېبه هو قالى هيطلقها بس شويه كده
عليه مستفها حاجه ايه يا علي
علي انا هتجوزها ع الورق بس
عليه تأخذ باحضانها من جديد بدموع فرحه وسعاده بكره هتغير رايك انا متاكده لانك مش هتلاقيه زيها .... هتقول صحيح لداليا
علي لالالا مش دولوقتى هستنى شويه كده وهبقى اقولها
عليه طيب خير البر عاجلا عايزين نلحق
علي اعمل ايه يعنى اوعى تقوليلى اروح اتقدم للوليه دى
علي دلوقتى انتى عارفه الساعه كان يا ماما
عليه ياابنى انا خاېفه اننا نتاخر ده المأذون هيجى بكره
علي بزفره قويه من قلبه ربنا يعديها على خير
يتبع.
رواية نور.
